Beno Budar, serbski spisowaćel a basnik
Beno Budar 19.03.1946 – 08.10.2023

Krótki žiwjenjopis

Narodźich so 19. měrca 1946 w Kulowje, na Salowskej hasy 8. Wot 1952 chodźach w Kulowje, Dobrošicach, Konjecach a Ralbicach do šule. 1960 dźěch na Serbsku rozšěrjenu wyšu šulu do Małeho Wjelkowa. 1964 maturowach a studowach slawistiku na Lipsčanskej uniwersiće, wot 1967 do 1968 rušćinu na uniwersiće w Rostowje nad Donom. 1969 mějach swój diplom jako Slawist w zaku. Wot septembra 1969 dźěłach jako lektor beletristiki w Ludowym nakładnistwje Domowina w Budyšinje. 1970 woženich so z Ludmilu Nawkec z Wotrowa. 1972 dyrbjach hišće na połdra lěta do wójska. 1975 a 1978 narodźištaj so synaj Jan a Stanisław. 1987/88 studij na literarnym instituće w Lipsku. 1990 buch redaktor Płomjenja a 1994 šefredaktor redakcije „Płomjo/Płomje“. Z lěta 2004 běch zamołwity redaktor hornjoserbskeho Płomjenja, doniž so 2011 na zelenej kupje Horni Hajnk na wuměnk podach.

1978 wuńdźe moja prěnja zběrka basnjow „Mikus a Dajkus“, wobstajnje wozjewjach basnje, spěwne teksty a literarne dokumentacije w serbskej rěči. Protokole wo trawmatizowanych dožiwjenjach za čas wójny a w powójnskim času wuńdźechu we wjacorych nakładach. Moje twórby so do wjacorych słowjanskich rěčow a do němčiny přełožichu, sam sym mnohe basnje, dźiwadłowe hry a krótku prozu ze słowjanskich rěčow do serbšćiny přełožował.

Z lěta 1969 sym z čłonom Koła serbskich spisowaćelow resp. Zwjazka serbskich wuměłcow. Wot 1998 nawjeduju kružk pisacych w Róžeńće.

2013 spožči mi Załožba za serbski lud Myto Ćišinskeho a 2016 ukrainska narodna uniwersita w Lwowje medalju Ivana Franka „za wosobinski přinošk k wuwiću serbsko-ukrainskich poćahow a podpěru Lwowskeje sorabistiskeje šule“.