Do přichoda wołacy

Ow Serbja,
što my činimy,
zo my takle hinjemy
cyle pomału, bjez mječa,
cyle mjelčo, wotnutřka,
z jěrosću a posměwkom,
z hańbu, kotraž žana njej´
abo jenož z hłuposće
„Wšako nas šće nadosć je!“
wosrjedź našich bujnych wjeskow,
zady murjow, rjanych deskow,
ale tež při dźěći hraću
słyšiš našu rěč we tłaću.

Ow, Serbja, što my činimy,
zo my tak mało činimy
po časach wulkoh wichora
za zbožo našoh přichoda?