Rěka časow w swojim chcyću

Rěka časow w swojim chcyću
torha wšitko do sebje,
potepi wšo, štož je w byću:
ludy, kralow, zemje wšě.
A jeli něšto zwostanje
w zwukach, basnjach, mudrosćach,
tež tole rěka spóžrěje
w swojich chcyćach, wosudach.